NËNË TEREZA

MISIONARET E BAMIRËSISË

 

Në moshën tetëmbëdhjetë vjeçare, e nxitur nga dëshira për t’u bërë misionare, Gonxha la shtëpinë e saj dhe qytetin e saj Shkupin, për t’u bashkuar Motrave Loreto, në Dublin, Irlandë. Atje ajo zgjodhi emrin Terezë pas mbrojtëses së saj St Thérèse të Lisieux. Ajo mësoi anglishten atje, sepse anglishtja ishte gjuha që Motrat Loreto i mësonin nxënësit e shkollave në Indi. Edhe pse qëndrimi i saj në Dublin ishte i shkurtër, motrat e mbajnë mend si “shumë të vogël, të ndrojtur dhe të qetë”.

Më 1 dhjetor 1928, nga Irlanda u nis me anije për në Indi. Gjatë udhëtimit njëmujor ajo shkroi këngën “Falje” (fillimisht shkruar në Kroatisht si “Oproshtaj”), në të cilën ajo shpreh mendimet dhe ndjenjat e saj në lidhje me lënien e vendlindjes Shkupin dhe familjen dhe për udhëtimin në Indinë e largët dhe të panjohur. Në Kalkutë, Indi arrin më 6 janar 1929.

Më 25 maj 1931 në Darxhiling jep premtimin e saj të parë si motër Tereza. Ajo punon si profesor i gjeografisë dhe edukimit fetar në shkollën Shën. Mëria në Kalkutë. Më 10 shtator 1946 duke udhëtuar me tren nga Kalkuta në Darxhiling përjeton “thirrje brenda një thirrjeje” – frymëzim për të lënë manastirin e motrave të Loretos në Kalkutë dhe të angazhohet për të sëmurët dhe të varfrit.

Më 12 prill 1948, me dekret të Papës Piu XII mori leje për të filluar misionin e saj në mesin e më të varfërve në rrugët e Kalkutës.

Më 7 tetor, 1950 Misioni i Motrave të Dashurisë në atë kohë dymbëdhjetë anëtarëshe, zyrtarisht themelohet si Dioqeza e Kongregatës. Në vitin 1965, me dekretin e Papës Pali VI, urdhri u vendos direkt nën juridiksionin e papës. Në këtë mënyrë, misioni mund të përhapet përtej kufijve të Indisë.

Më 25 mars 1963 themeloi rendin burrëror Vëllezërit e dashurisë.

Sot, ka më shumë se 5.000 Misionarë aktivë të dashurisë në më shumë se 137 vende në mbarë botën.

Instituti i Bekuar Virgjëreshës Mari – Motrat e Loretos

Motrat nga Loreto i përkasin Institutit të Shën Mërisë së Shenjtë të themeluar në vitin 1609 nga njëzet e katër vjeçarja Meri Vond. Ajo dhe shoqëruesit e saj të parë e themeluan shkollën e parë në Shën Omer (tani në Francë), në një shtëpi që ende ekziston, por është një vendbanim privat.

Sot, Motrat e Loretos janë të angazhuara në një gamë të gjerë të aktiviteteve: programeve të mësimit të shkrim-leximit, udhëheqje shpirtërore, këshillimit, qeverisja me strehimoret për gratë e pastreha dhe në shumë aspekte në lëvizjen për drejtësi më të madhe dhe paqe në botë. Ata janë aktive në çdo kontinent dhe punojnë në rreth 150 shkolla dhe janë përgjegjëse për edukimin e mbi 70,000 nxënësve.

Në moshën 18-vjeçare, e veshur me dëshirën e saj për t’u bërë misionare, Gonxhja e lë shtëpinë e saj dhe Shkupin e saj të lindjes për t’u bashkuar me Motrat e Loretos, në Dublin, Irlandë. Atje, ajo zgjedh emrin Terezë për nderë të shenjtores së saj Shën Theresa nga Lizie. Ajo mësoi anglishten, sepse Motrat e Loretos e përdorën atë gjuhë kur ligjëronin në shkollat në Indi. Edhe pse qëndrimi i saj në Dublin ishte i shkurtër, motrat e kujtojnë si “shumë të vogël, të turpshme dhe të qetë”.